We wpisie Kiedy przydaje się generator, został poruszony temat związany z wyodrębnianiem działań z pętli, który chciałbym tutaj rozszerzyć o kolejny przykład.

Spórzmy na poniższy fragment kodu:

for i in range(len(numbers) - 1):
    print(numbers[i], numbers[i+1])

Pętla skupia się na wyświetleniu elementów z przykładowej listy [1, 2, 3, 4, 5] w sposób następujący:

1 2
2 3
3 4
4 5

Tutaj można przygotować generator, który wyodrębni część związaną z indeksami. 

def pairwise(xs):
    for i in range(len(xs) - 1):
        yield xs[i], xs[i+1]

Zapis tego generatora będzie tak wyglądać:

for a, b in pairwise(numbers):
    print(a, b)

Ta pętla jest nie tylko krótsza, ale również, co warte podkreślenia, ukrywa pracę z indeksami. Dzięki temu zabiegowi kod tej pętli staje się czytelniejszy, ponieważ nieistotne szczegóły zostają zepchnięte na dalszy plan.

Podsumowując, gdyby pairwise był funkcją, wtedy jej zastosowanie nie byłoby zasadne, ponieważ z każdym jej użyciem, tuż przed wykonaniem pętli, funkcja musiałaby wykonać się w całości.